PASSION, DEDICATION, FRIENDSHIP!
... and beer ...

Commentaar

Pagina's

lenz

WAAR IS DE TIJD
Het is al lang geleden dat GB een resem matchen aan mekaar koppelde zonder winst. Post Corona? Mogelijks een flauwe excuus.
Gelukkig kon een fitte MK door toedoen van ervaring en actuele voetbaltechniek het verschil maken op het veld in Tessenderlo achter de Lidl (hopla effe verpozen voor reclame). Neen, de vriendelijke lezer situeert zich niet op youtube, maar oppe site GB.

MK kent het spelletje door en door en is de fox oppe plein. Wie scoort brengt stabiliteit in een evenwichtig team. We kunnen met z’n allen zes uur achter een bal hollen, er tegen trappen als we eraan kunnen, maar eens moet die bal in de goal. Liefst via een combinatiespel waarbij meerdere teamgenoten zijn betrokken. Lukt dit niet, mag het individueel. Een individualiteit is geen prioriteit, daar voetbal voor zover ik weet een ploegsport betreft. We zagen mooie combinaties, tja een spits moet ook een bal “krijgen”, maar vooral 1 goal van MK springt in het oog: na leuke combinatie centraal voor doel de bal met een krul binnenkant kruising. Dat is pure klasse. Caubergs zat langs me op de bank en beaamde: “schoen goal” via die krul. Van het ogenblik dat oudere nog spelende voetballers langs de zijlijn zich positief uitlaten over een doelpunt zit het snor. Frekwent geweten: ja, maar dat moest zus of zo.

MK (nogmaals MK) kreeg de zware taak op de schouders om Robin te remplaceren. Robin, dames en heren, toch wel de man van de GB goals de laatste jaren. Pak die goals weg en we lopen deels voor lul. Wat een klasse. We zagen het recent nog op een match in Hal: Robin scoort 2x voorsprong, valt uit en de ploeg verliest… Geen druk/gevaar voor de goal van de opponent.
Nog een klein voorbeeld. Laatste match tegen ODT. Pak volk langs de plein. De ouderen hadden uit de zon onder het platen barakske postgevat. Van het ogenblik dat Robin aan de bal kwam schoven de toeschouwers een meter naar voor om beter te zien: er stond iets te gebeuren. Er gebeurde vervolgens veelal niks, ma toch!

Ikzelf beweerde en blijf beweren dat de best geplaatste medemaat in de baklijn de bal dient te krijgen om de scoringskans te verhogen naar een limiet toe van 100%. Jaren geleden kreeg ik van Robin al de opmerking, “ja maar ze doen er niks mee”. In een recente match gaf ie niet egoïstisch het pasje wel en werd de kans, euh verkwanseld is zacht uitgedrukt, hoe gaan we dat noemen mannen? Haha. Missen is menselijk en ja de beste missen…

Robin en MK voorin samen met Bossie: moet kunnen. Als ge met drie vanachter durft spelen heb je pionnen over waardoor je met drie voorin kan spelen. Dit enkel onder voorwaarde dat de drie spitsen het weekend exclusief voor GB spelen. Van Robin weet ik het zeker… Belangrijk dan is ook dat de drie spitsen niet in hun neus staan te peuteren als de bal 20-30-40 meter in hun rug wenst getrapt te worden.
Evenwel, er zijn geen goden bij GB. Tenzij we het allemaal zijn. Neem nu Geus. Nog nie echt een supermatch gespeeld, ma hij blijft een zeer waardevolle entiteit! Kris zal nie rap de kaas van zijne boterham laten eten (mijne bal) en als het in duel kletst, ja dan kletst het. Meerdere toeschouwers hebben zeer genoten van zijn actuele matchen. Af en toe een mini frigobox nodig om 3 seconden over zijne kop te trekken, ma voor de rest een pilaar van het team. En… scoren met de kop!

Zeer vermeldenswaardig bij de seizoenstart GB is ook de actie van spelersmakelaar Stef: welkom Nico. Jawel geachte lezer, na Lenaerts hebben we een nieuwe Nico! Op het veld van Bos gaf ie effectief zijn visitekaartje af. Na het incasseren van de 3-1 (match gedaan) trapte hij bij het aftrappen vanop de middenstip gewoon de bal in doel: 3-2! En ja, dan hoor je meteen ergens thuis in de GB galerij van de allergrootsten: Benjamin en Bait. Bleek effe later dat Nick met een afstandsschot van buiten de 16 de 3-3 wist uit de brand te slepen. (Strak schot a la bekwame voetballer. OK de keeper ging nie vrijuit, ma nie geschoten is altijd mis!)
Stef is ook zo een clubspeler om trots op te zijn en als ie straks bij thuismatchen nog is afwisselend gaat fluiten, zoals afgesproken aan de kaarttafel, aheum, wordt ie regelrecht een clubicoon.
Noodzakelijk is wel dat Stef dan een fatsoenlijk fluitje ter beschikking krijgt. (ik kocht er ooit 2 voor Baar in de Vatana, maar waar zijn die gebleven? Voor de nieuwe lezers: aan de kassa vroeg toen een over enthousiaste medewerkster “zijn ze OK?”, vervolgens ben ik dan in een paskotteke er driemaal gaan op blazen, ah ja, ge gaat dat aan de kassa niet doen hé –ouw mop-)

Belangrijk in deze is dat fluiteniers bij de hobbyisten tijdens recreatief voetbal goed de tijd in het oog houden: ca 35 minuten. Het hoeft geen Rolex te zijn en 1 uurwerk is voldoende.

lenz

21 augustus nadert. GB neemt o.l.v. een jongere generatie vol de honneurs waar. Vooral de spelers zijn belangrijk. Een brede kern van hier tot in Tokio is niet voldoende. Aanwezigheid van minstens 13 spelers per match is noodzakelijk.
Met uitbreiding van het zelfregulerend elftal tussen de kalklijnen tijdens de match: de zelfregulerende groep. Ideaal als iemand een uitstap met het gezin automatisch uitstelt als ie weet dat er binnen de groep anderen “uitzonderlijk” belangrijkere afspraken hebben na te komen…
Een goeie organisatie verplicht niemand om te komen, maar zorgt ervoor dat eenieders betrokkenheid dusdanig is dat steevast 13 spelers ter beschikking staan, ongeacht mails, apps, en dergelijke frivoliteiten meer die qua organisatie eerder een achteruitgang betreffen terwijl een sterke organisatie het uitgangspunt betreft.
Engagement is het sleutelwoord!
Een zelfregulerende groep heeft langs het veld, in de kleedkamer en kantine, opportuniteiten te over om dit voor mekaar te krijgen. Tuurlijk zijn er gidsen nodig binnen de groep om alles te resumeren en te coördineren. Enfin, managers met de kwaliteiten van SS, MV, SB, MK, enz.

Sé is de ongekroonde topmanager van team GB gedurende losweg 15+ jaar. Hijzelf zette een stapje opzij om met een kleiner balletje te schitteren, maar ik mis hem nog elke voetbalweek. Michel nam het over van Sé en hij deed het op zijn manier. Nie slecht hoor! Tactisch tikje sterker dan Sé, maar qua People management was Sé dan weer de betere. Enfin anders. En je weet: anders is niet per definitie beter, maar ook niet meteen slechter. Het engagement van beiden was/is enorm.

Meer goals maken dan de tegenstander betreft een volkszegswijze. Niks tegenin te brengen. Evenwel om als groep te scoren is het altijd en overal zeer belangrijk om de best geplaatste pion op het veld hieromtrent aan te spelen. Daar is gene weg langs! Slechts als je 98,3% zeker bent da je scoort mag je het zelf doen. Immers, wie mist vreet de bonen, haha. Ploegsport.

Achterin niks weggeven is nog een leuke stelling. Dit hangt af van de kwaliteiten achterin, maar ook van het middenveld dat qua aanvoer ook tegenvoer moet aankunnen… En de goalie die de verdediging stuurt.

Sta me toe om stil te staan met het (GB) verlies door het heengaan van Freddy Put. Tochwel de betere keeper bij Heusden SK ooit actief en later bij GB. In eerste instantie gaan de gedachten uit naar zijn familie en intieme vrienden. 64. Een drama. Daar zijn geen woorden voor.

Wat ik qua voetbal langs de lijn van hem leerde, sommige keepers doen het, anderen niet, was bij een vrije trap van de tegenstander vanop 20-25 meter: het geroep van Fred “uit die baklijn!”… Fred kon uitkomen en was daarenboven een goeie lijnkeeper. En een top gast qua team engagement.
Van harte bedankt Fred om gedurende jaren de kar te trekken in de organisatie van GB en om als stevig sluitstuk bij het GB team te acteren tijdens vele matchen tussen de doelpalen.

De verdediging sturen, Leeten, is dienaangaande geen uitdaging maar een blijvend actueel gegeven.

Apetrots mogen we als GB groep wereldkundig maken dat Steven Schuyten de huidige taak van ploegmanager op zich neemt. Succes Steven!

Nog één keer Tijl Uilenspiegel. Tijl verdiende eens zijn boterham om mee een kasteel met valbrug te helpen verdedigen. Hij slaagde erin om al eerste naar binnen te lopen bij alarm (ophalen valbrug) en als laatste naar buiten te lopen tijdens de tegenaanval… GB invers, haha.

Lenz

Met cijfers kan je alles bewijzen. Elk wetenschappelijk eindresultaat is afhankelijk van input parameters… Tuurlijk wensen we eenieder op leeftijd in een home een eindgrens toe van minimum 100 jaar. Of was het 110?

Bij elk jaartal minder juicht de voorzitter van de pensioenkas, doch een directeur van een home applaudisseert uit financiële overwegingen hieromtrent eerder niet .

De grote vraag blijft: hadden de specialisten dit niet zien aankomen? Wat was er nodig om een pandemie vanaf dag 1 verder te vermijden? Ik heb de indruk dat ze het onbekwaam niet wisten en dat ze geïnteresseerd uitkeken naar een ontwikkeling en gevolg van een nieuwe pandemie, analoog een sterrenkundige die eens om de zoveel tijd een complete zonsverduistering live mag becommentariëren. Omwille van wetenschappelijke motieven: kennis die men op school nog niet wist.

Actueel verkondigd men in Limburg een top 5 cijfer van de best gevaccineerde gemeentes binnen de provincie. Dit met 2 cijfers achter de komma, (bv 22,38%). Ik garandeer u dat de nieuwslezer van dienst niet eens weet hoe je een percentage kan berekenen! Welke kwiet roep anders percentages af tot 2 cijfers na de komma? Heeft een bepaalde gemeente bv meer 65 plus inwoners dan een ander? Uiteraard trekt dit algemene percentages scheef tot en met! Tuurlijk wordt daar geen rekening mee gehouden: men blijft met een waarheidsgetrouwe blik percentages tot 2 cijfers achter de komma verkondigen als top nieuws. Ja Trump, van fake nieuws gesproken… haha.

Gelukkig zijn er nog de betrouwbare statistieken van GB. Alweer maanden (sebiet jaar) zonder nederlaag!

lenz

Het bleef duren. Vader Abraham had zeven zonen, doch voor je het weet zijn het er acht.

Club Brugge, Standard Luik, Sint-Truiden, Genk, Anderlecht en Eupen zijn sb wel van de partij, maar we missen toch vooral GB, ODT, Gul, en zelfs de amateur reeksen die toch, wie weet om welke reden, betaald worden als junior profs.
Wat stellen we vandaag vast? Dat we oa zaken missen waarover we ons voordien danig konden opwinden. (vrij in te vullen, haha). Bijvoorbeeld een verlies match. Maurice zei me ooit: “GB is niet gewoon om te verliezen, dat is een probleem”. We hebben niet meteen Rene Vandereycken nodig, waarvoor trouwens alle respect –zeer veel zelfs, ver boven het gehalte van de zogenaamde moderne voetbalkenner- met de naam Maurice, ook doelend op zijn generatie genoten, komen we heus een eindje. In eerste instantie de voetbalvelden. Die mannen speelden winter en zomer op alle velden. Modder of geen sprietje gras: ju de bal. En ga maar na, tegenwoordig op het virtuele autosalon, all terrein wagens liggen hoger in prijsklasse!

De moderne voetbalanalisten presteren het om op kosten van sponsors en betalende toeschouwers (live of via TV) allerlei leuke trips te bekomen in binnen en buitenland teneinde alle soort van gewauwel de wereld in te sturen. Statements in augustus worden in september herzien of blijvend koppig herhaald in maart, terwijl de tussenliggende maanden het tegendeel bewezen, maar aan de eindmeet justekes qua resultaat, per abuis, in de marge vallen van een voorspelling. Armand Pien is er niks tegen. Door het meepikken van graantjes links en recht en het naar de mond praten van mensen met geld verbleekt tov hun zelfs een gehaaid politicus. Het is begonnen toen hoogtepunten highlights werden, ergens midden jaren negentig…

En tuurlijk hebben ze hun favorieten. Het druipt ervan af. Zullen we de pagina’s in het Nieuwsblad (toch nationale krant, ik heb er bewust een abonnement op) is optellen qua Anderlecht en de rest? Dat mag van mij, geen probleem, maar dan moeten ze openlijk toegeven dat objectieve journalistiek ervanuit gaat het merendeel van de abonnementen te bedienen: pas dan kan de consument een juiste keuze maken?

De heren van het betaalde voetbal mogen beroepshalve blijvend hun ding doen. Niet eens slecht, maar de matchen volg ik nog amper. Als kleine gast ging je wel is kijken naar oefenmatchen in een beginfase van een seizoen van bv Beringen FC (toen 1ste klasse). Njaanee, da was het niet. Weinig sfeer, enz. Staanplaatsen werden zittend in gebruik genomen. Dit gevoel heb ik momenteel bij een topmatch in de pintjes liga (Jupiler Pro en weet ik veel). Ik heb de rol moeten lossen, maar de reporters blijven fanatiek tekeer gaan. Lachwekkend. Voetbal hangt samen met een publiek, hoe bekender de ploeg, na resultaten of andere parameters, des temeer meer toeschouwers. Ik kreeg buiten competitie ooit de kans om een ticket te kopen voor 2 benefietmatchen: Fernand Geypen in Beringen, na een volledige carrière in Beringen en van Simon Tahamata in Germinal, na een internationale carrière (oa Europese topjaren Standard Luik): nog altijd deugd van. 2 toppers in eigen stijl! Er was volk!
In een onbewaakt moment lokte Winterslag me (ook rood-zwart) en dan zag je op de gradins: Pierre Denier. Ja dat is, dat is niet Wilfried, Wilfried anders, haha, maar het nut voor een elftal is gelijkwaardig! Pierre kon leuk een man uitschakelen, soms via beweging maar vooral via passing op het juiste moment (Iron Gustav zei me ooit: voor je de bal krijgt moet je weten wat je ermee gaat doen. Voetbal met topspelers: “nie kijken naar de bal, die komt toch in je voeten, rondkijken is het devies”) . En dan was er Nilis op jonge leeftijd. Je zag meteen: die man kunnen ze hier niet houden. Wereldtop!

Winterslag is de basis van KRC Genk, ja toegegeven Waterschei was er ook bij. Wel in acht houden dat geel-zwart toen onderaan in tweede stond, derde klasse wenkte serieus, en Winterslag zich in eerste nipt (hoe anders rood-zwart) wist te redden. THOR (Tot Hier Onze Retoriek) Waterschei had eigenlijk gedaan met zingen, toch?
Los van het dubbelzinnige statement “eigen volk eerst”, (we zien logischerwijs niet anders tijdens de bubbels), mag men de eigen gouw wel leuk blijven vinden toch? Met Mario Heynen taffelde ik ooit vanuit Koersel (Mario toen Hal Sport) den teris in Beringen op terwijl de put nog volwaardig draaide. Illegaal avontuur, lang geleden. Eerder, tijdens een eerste turnles gingen we sjotten en Dielkens zei me: “da manneke kan sjotten”. Ik dacht “bwa jah”. Mario bleek nogal snel pure voetbalklasse. We groeien op, den ene woont in China, den andere in Ijsland, of nog verder oppe Buiting om niet te spreken van Bjevel of ’t Kamp. Hoe wie wat Mario verder? Geen flauw idee totdat énen Bryan Heynen het TV scherm doorkruiste en dan zie je een gezicht, een loopstijl, een zuivere baltoets en dan denk je: da zal toch nie dinges? Nieje toch nie, want dieje jonge Bryan heeft ne vlotte babbel voor de camera na de match en Mario kreeg al ne rooie kop als er vanuit de bordkant gericht een vraag werd gesteld in de klas zijner richting. Een latere navraag via de toenmalige vriendin van een speler uit het B-team van Genk verduidelijkte: roots Vrevijverstraat Koersel. Jawel, supporter Bryan Heynen. Hij voert ook frekwent uit hetgeen Jos Heyligen me ooit vertelde hoog in het vaandel te vieren: de eenvoud van voetbal. Die loepzuivere pass knal door het centrum… (Ook Jan Ceulmans beweerde ooit in Sport ’80, ja zolang is het geleden: “de schitterende goals zijn niet altijd winkelhaak schoten, maar een afwerking na een pass door het centrum”) In Nederland zien ze het ietwat anders: na een succes wordt die eenvoudige pass meestal in overtreffende trap tot kunst verheven, vaak gedreven door chauvinisme. Laat ons die eenvoud in eigen gouw gewoon blijven lauweren als klasse!

Het eigenaardige aan voetbal blijft dat soms klasbakken een bal op 4 meter niet kunnen geven tijdens een algemene downforce binnen een duur van de wedstrijd. Hoe subtieler in uitvoering, hoe gevoeliger om standvastig te blijven presteren, vooral als het team niet draait? En het kan soms vierkant draaien, iedereen weet dat. Makkelijk praten langs de zijlijn uiteraard, maar het blijft zaak om een bestaand talent te benutten in één enkele fase, wat je gisteren kon kan je vandaag immers ook -zo snel verouder je niet-, en tijdens de match vooral niet bezig te zijn met den uitleg aan de heren na de wedstrijd. Zeker niet speculeren op de gazet commentaar van ’s anderendaags. Dit pikken ze goed op in Nederland: “ach kranten, vandaag worden ze gelezen, morgen wordt er paling in verpakt”. Media is bijzaak. Het zijn twee handen die mekaar witwassen, evenwel de sportjournalisten leven op kap van de voetbal en niet andersom, laat daar geen twijfel over bestaan. Zonder het huidige perscircuit gaat er nog altijd op de tribune volk naar de voetbal zien, misschien zelfs meer, en het spel is internationaal blijvend via “sociale” media live.

Om terug te komen oppe GB. Ja, ik mis jullie allemaal, van kleine Vos D. tot grote Jos C.&V. Ik trek momenteel redelijk mijne plan. Bij momenten wat druk via internationale projecten, vergaderingen met ministers enz., enfin ge kent dat. Hahaha. Momenteel gewoon full time aan ‘t werk. ’t Is OK. Los daarvan kan ik me ten allen tijde maanden goed afzonderen om bv muzikaal een album (zoals dat heet) voor te bereiden of ik kan in alle stilte in een Chalet (voorkeur Ardennen en niet de Vlaamsche kust) maanden vertoeven met potlood en papier to write, met vooral een gom als attribuut. Ik polste dezer dagen al is regelmatig langdurig gehuwde koppels om te checken of ze mekaar niet de kop hadden ingeklopt, waarbij bleek: we gaan vooral verder. Covid 19 heeft zo zijn een invalshoek hé…

Na vier matchen op rij te winnen tegen De Gul verloren we als GB abusievelijk de laatste match. En tot groot jolijt van de vrienden van De Gul: de laatste match blijft altijd hangen. (alle vreugde toegewenst aan De Gul en aanverwanten trouwens) Echter als ik het petje van statisticus op zet zie ik 1 op 5. Voor De Gul is dat absoluut te weinig en voor GB was 5 – 0 een doel. We haalde het niet, 4-2 is straks geen schande, maar 6 – 1 is de target. En daar hebben we iedereen voor nodig!

Lenz

Wie graag over het echte voetbal schrijft blijft dezer dagen op z’n honger zitten. Jawel, er is een alternatief. Met surrogaat eerste klasse voetbal in lege stadions tracht men ons blij te maken met een dode mus. Internationaal wordt het helemaal huilen met de pet op als een bouw voor 80.000 toeschouwers een leeg decor betreft. De commerce continueert. Niet eens een belangrijke bedrijfstak als je het mij vraagt. Een overdreven opgeblazen spelvorm die op het punt staat te springen moet troost brengen in bange dagen.

En bang, dat zijn we. Waarheen is de fierheid van het spel gevaren wanneer je frequent op beelden moet vaststellen dat “elitairen” maar één voet hebben? Intussen reikt de medische kennis alsmaar verder, hoewel ook deze tak van de maatschappij recent gehandicapt bleek, waardoor het kopspel in vraag wordt gesteld. Niet eens onterecht, doch als we deze balbehandeling gaan afschaffen, en dat zit eraan te komen, gaan weliswaar vele spelers wreed content zijn, maar anderen niet…

Voor ge het weet worden de gegevens van uw automatisch privé toilet doorgegeven aan de ziekte verzekering waardoor een tarief na analyse “logisch” wordt berekend. (technisch mogelijk)

Verandering van spijs doet eten. We gaan zien. Ik heb al een idee omtrent “nieuwe corners”, haha.

Bwah, euh, de goal 1 meter 44 hoog zal wel genoeg zijn zeker?

Jazeker, drop maar lange ballen, immers tegenstander mag niet wegkoppen! Discussie na de match: “allez ik zei het nog, breng die bal op kniehoogte”. Rode kaart zowel voor handsbal als kopbal volgt. Die juiste kopcenter (was) is toch zo belangrijk? We zien op Steenveld Sé op een klein veld nog meer en meer achteruit gaan om perfect een corner te trappen totdat ie om te trappen in de beek geraakte… Das echte voetbal. Rest is kwatch.

Zonder vandaag een spelersparade allertijden te willen opstarten is Sé naar mijn voetbalkennis een ondergewaardeerde sjotter GB die we efkes in de bloemen mogen zetten. Hij was niet het type speler om tussen de kalklijnen een team echt op sleeptouw te nemen, maar in een draaiende ploeg was hij zeker een surplus (beaamd trouwens door niemand minder dan Maurice: trainer Stal Sport kampioen -een heel verhaal, andere aflevering echte voetbal-). Snelheid voorin met pracht van goals: Sé. Met Jef Vliers zaliger zijn theorie in de achterzak durfde GB Sé zelfs achterin te posteren. Puike matchen . Klak af! Topmomenten qua voetbal GB, zonder de actuele spelers hé: tuurlijk Pieter, Lange, Baar, Luc, Sé, Bjorn, Stijn, Erik, Kevin, Franky, Bere, Put, enz. En vooral Rob en Witte. Ik zal nooit vergeten: ons spitsenduo toucheerde tijdelijk weinig bal inne match. GB had geen wedstrijd en Maurice placeerde beide heren voorin bij… den Toren. Tuurlijk ging Lenz is zien. Ze gaan u dat bij gelegenheid als memorabel vertellen en ik kan dat enkel beamen: demonstratie van echte voetbal ! Topvoetbal in uitvoering!

Robby is als spits, na alle kaarten op tafel de tweede beste. En dat is al sterk! Op nr.1 staat, gene zever, Witte. Leuke is dat ge die ook laatste man kon zetten of in de goal, of in ’t middenveld als buffer voor de verdediging (flank uiteraard niet, zie hoofdstuk 12 van mijn boek “flexibele spits” of was het hoofdstuk 1?) Witte was, niet als persoon, maar als spits wispelturig. Ikzelf was toen als persoon wispelturig en dan kunde spel gerelateerd anti virulente hints geven hé. Op voetbalveld van de Klok, ja waar is de tijd, speelde GB een tornooike. Michel scoorde er meermaals los uit de pols. Op een bepaald moment schoof ie uit en net met de voet binnentikken… Na de match, Bait gaat dat herkennen, vreemde mensen die op u af komen om kort een babbelke te slaan: dat heet succes in de sport! Zalig als supporter van.

In eerste instantie blijft voetbal een spel waarbij mensen zich amuseren. Alle mensen. Van lijnrechter tot verdediger, van toeschouwer tot scorende spits/speler. (interludium “lijnrechter” of “grensrechter”: linesman werd in ’t dialect omgevormd tot LINNEKESMAN. Niet eens vreemd daar we weten dat een vlagske uit linnen kan bestaan) Een lijnrechter wordt geacht om te weten wanneer het buitenspel is. En hij weet dat! Kan hij het op de milliseconde na zien? Onmogelijk! (trouwens weten veel actieve voetballers niet dat er tussen de doellijn en spelfase, 2, personen nodig zijn, ze gaan uit van 1. Ik zou zeggen doe de test met rollen van muntstukken. Genk VV anno 1999 scoorde minder dan 40,6%. Onmiddellijk brachten we dit bij en enkele jaren later promoveerde ze naar tweede prov. Tuurlijk toeval, haha. Ze hadden een leuk team in "Balance"!)

Welke onnozele Hans zit daar met alle technische middelen voorhanden een debat op te starten enkele dagen na de match: beeld stil, beeld achteruit, beeld vooruit. Zijn dat voetbal analyses anno? Triestig! Hoe komt het dat die pas kwam, hoe komt het dat de goalkeeper dit zo beoordeelde. Niks van dit alles vind ik terug in zogenaamde analyses. Enkel een beoordeling op effectieve feiten is in.

Nefast.

lenz

POST CORONA. Volgens ’t schijnt bewezen studies (input bepaald de output), dat het befaamde virus zelfs een overdracht placht te verwezenlijken via de aanname van een papier, doorgegeven door een besmette persoon. Dees jaar frekwent meegemaakt dat op een grote ovale vergadertafel meerdere ontsmettingsbuskes stonden om de handen te cleanen na het doorgeven van een stylo, potlood, markeerstift, pritt en gewichtige papieren documenten van bv. 7 ton of zware bedragen in Euro… De vraag blijt: hoe dikwijls moet ge uw handen gaan ontsmetten tijdens het lezen van een gazet die door een mogelijks besmette postbode ’s ochtends werd gedropt?

Zwaar ziek zijn is geen lachertje, doch het blijft gigantisch humoristisch als we de elite voetbal op televisie volgen en in een stadion van ca 20.000 personen, op lege tribunes met een tussenafstand van 20 meter, enkelingen aantreffen met een mondmasker op. Generaties die nu nog moeten geboren worden gaan daar later op terugkijken en zich smalend op de borst kloppen: wij zijn wel goed bezig, wat een gesukkel vroeger.

Mogelijkse jaloersheid op de huidige elite van het Belgisch voetbal qua internationaal gebeuren kan dan, doch wie weet wint die nieuwe generatie eventueel wel een tornooi?

Momenteel spreken we over de gouden generatie voetballers, maar het blijkt toch vooral een gouden bankrekening generatie tot dusver. OK, derdes op een WK. Een vorige generatie speelde ook een kleine finale en werd slechts vierdes. Betreft deze derde plek een verbetering? Njaa nee. De vorige generatie speelde wel een finale op een gewichtig tornooi. De finale van ‘t EK 1980 in Italië, waar ze het gastland in een rechtstreeks duel uit de finale wisten te houden, betreft nog altijd de enigste finale die België ooit speelde, vergis u niet. (verloren tegen West-Duitsland met 2-1)
Weliswaar werd daar toen minder show rond verkocht, evenwel zijn de statistieken sprekend. Als ik me goed herinner werd er op het toenmalige BRT radionieuws 1,5 minuut tijd voor uitgetrokken om de finale voor de match te duiden… We waren qua sport wel meer gewoon in die tijd. Merckx won 5 keer de Ronde van Frankrijk en slechts een paar jaar later draaide Lucien Van Impe in het geel de Champs Elysées op… Anderlecht won Europese bekers en Brugge speelde Europacup finales… Eric De Vlaeminck werd 7x wereldkampioen veldrijden, enz. (Buiten 5x de Tour won Merckx 5x de Giro, 3x wereldkampioenschap, 5x Luik-Bastenaken-Luik, 7x Milaan-San Remo, 2x Ronde Van Vlaanderen, 3x Parijs-Roubaix, werelduurrecord, enz.) Statistisch blijft het belangrijk eindresultaten de duiden. Tussenresultaten in een veranderende context zijn van minder belang. Het aantal interlands in de voetballerij zijn thans aanzienlijk hoger. De uitbreiding van deelnemende landen trekt ook één en ander scheef. Meer sjans bij lotingen tegen janneke en mieke zijn mogelijk. Hadden we het toen geweten, dan hadden we de Berlijnse muur misschien nooit omver gekieperd, haha.

Onze clubelftallen zijn al jaren van de Europese kaart verdwenen. Finales zijn uitgesloten. Binnenlands voetbal supprimeert de lagere afdelingen en dient enkel de belangen van zogenaamde grote clubs, dewelke op internationaal vlak zelf 2 keer niks voorstellen. De plastieken bankrekening generatie. Het is verbazingwekkend interessant om vast te stellen hoe enkelingen op nationaal topniveau niet enkel de aandacht claimen, maar er ook van overtuigd zijn dat ze deze verdienen. Het fusieploegske tussen Winterslag en Waterschei won op een tijdspanne van 20 jaar 4 bekers en 4 nationale titels. Kenners menen nog steeds dat dit toeval is. Zogenaamde professionals halen hierover hun schouders op en gaan verder met de orde van de dag en fixeren zich op de clubs van hun voorkeur. Meer zelfs, de structuur van de ploeg is hun ogen oubollig en moet dringend gemoderniseerd worden om een ondergang te vermijden. Miljoenen van investeerders worden toegejuicht aan ieder die het horen wil om het voetbal een perspectief te geven. Al wie doof is wordt het door de strot naar binnengeduwd.
Zelf blijf ik van mening dat minimum 51% van het clubkapitaal verplicht van de club zelf moet zijn . Hoe? Das nie aan mij, haha. De bijna naamgenoot van Genk, Gent wordt geprezen als de nieuwe topclub. Gent won tot dusver éénmaal een titel … Wie na zonsondergang op de snelweg ginder passeert kan zich inbeelden dat een UFO fanaat terzelfder hoogte effe uit de bol kan gaan: verdorie ze zijn geland.

Professionalisme, professionalisme schreeuwt men van de daken. Men vergeet hierbij dat de lagere afdelingen de basis blijven van de sport. 6, 7, 8, 9, 10 tot 12 jarigen worden aujourd’hui frekwent definitief geknakt door gebuisde voetballers die aangeduid zijn om de sport te verbeteren. Is dit nodig? Garandeert deze handelswijze een succes?

Eerst resultaten, dan pas de show. Horst Hrubesch, de man die kort voor affluiten de 2-1 binnen knikkerde tegen België in de finale van het EK 1980 begon pas te voetballen op zijn zestiende en enterde als laatbloeier in een tijdperk van vele toppers pas op zijn 24 ste de bundesliga.

Met z’n allen terug naar de kern van de zaak aub.

Lenz

CORONA MARATHON

GB lockdown 2.0. Verrassing? Jazeker niet. Hoewel we met z’n allen net voor de zomer het pad van “de goeie weg” bewandelden is de nazomer desastreus. Eén van de vele theorieën uit het voorjaar schijnt in het najaar bevestigd: een mondmasker creëert een vals gevoel van veiligheid. Meerderen togen toen de bos in met een mondkapje omdat de bomen niet op een tussenafstand van 1,5 meter stonden? Frekwent kwam, en kom, je een auto tegen waarin één enkel iemand in de kooi van Faraday zetelt met een vod voor de mond. (?) Het virus schijnt meer te zijn dan een elektromagnetische straling, haha. Voor alle duidelijkheid, de blauwe chirurgische (toch wel een professionele term) mondmaskers beschermen enkel de anderen, niet uzelf. Slimmeriken dragen deze dan bewust of onbewust binnenste buiten? Binnen meerdere organisaties: “mondmasker dragen aub”, waarop repliek “ja, ma ik heb het toch bij in mijne buil”… Op die neus nondedinges!

Je hoefde echt geen Nostradamus te zijn in juli om simpele wiskunde toe te passen: als straks in september de scholen terug openen, met toebehoren, dan wordt het weer kiele kiele. Angstaanjagend wordt het wanneer bepaalde beleidsverantwoordelijken een afgesproken code uit het voorjaar in ’t najaar wijzigen om open scholen te bestendigen. Scholen toe! Daar is immers helaas gene weg langs. Fuiven, Bussen... Ik weet het, ‘t is maatschappelijk een zeer moeilijk thema, doch wie wiskundige formules ontkent, ontkent het licht van de zon. Iedereen heeft recht op onderwijs en de maatschappij verandert continu. Een digitalisering bij deze heeft voor en nadelen, PC’s weet je wel. (De laatste keer dat ik nog is een brief in de bus gooide zei de buschauffeur: “en, wat is de bedoeling?”.)

Enkel een grote motor aanduiden als schuldige is oneerlijk. Vrijetijdsbestedingen allerhande in binnen en buitenland “en masse” waren, zijn en blijven virusvriendelijk. In theorie is het simpel. Bubbel van 2, 4, 8, 16, 32… 11.000.000. Zolang niemand drager is blijft iedereen save.
Het is een vaststelling dat de vele jeugd vorig jaar terecht een oudere generatie ter verantwoording riep, via schoolstaking notabene, inzake milieu feiten, momenteel zelf een verantwoordelijkheid tov ouderen op een afvalberg schijnt te gooien? Op zich niet zo verwonderlijk, daar het algemeen geweten is dat bepaalde ouderen vorig jaar de jongeren voor hun kar spanden uit toejuichbare milieu vriendelijke en mensvriendelijk, doch ook politieke motieven. Het blijft een open vraag of men een kind met autisme in deze gezond stimuleert of koud als internationaal uithangbord gebruikt?

De voetbal, ja ik beperk me verder tot deze materie daar ik reeds een hele poos geleden uit een muziekgebeuren stapte en van de volleybal nog minder afweet, enz. De voetbal dus kent een schuin jaar. Das ’t minst wat we mogen zeggen. De competitie 2019-2020 resulteerde in een discutabele ranking op diverse niveaus en 2020-2021 zal niet anders zijn. Via een helicopterview mogen we ervanuit gaan dat enige competitie rechtmatigheden tegen 2023 zijn uitgevlakt. Onderweg verliezen we misschien wel wat clubs, maar das nu éénmaal een competitiewet.
Vroeger moest je als speler kunnen omgaan met een winter en een zomer plein. Thans acteert men in putteke winter enkel op een zomerveld. Zelfs in de lagere regionen eist een speler een grasmat die vaak een eigen baltoets kunnen in ruime mate overstijgt? (haha) Eerste nationale KFC Winterslag van december tot maart, modderplein tot en met: sjotgebeuren aanpassen. Laag sneeuw op het veld in Beringen: sjotgebeuren aanpassen. Elke eerste klasse speler kon op elk veld spelen. Anderen ook, nog meer uit noodzaak dikwijls. In onze contreien is voetbal een wintersport en daar zijn er veel mis in.
Om nog is in herhaling te vallen, in Engeland vroeger stond de keeper tijdens sneeuw en hagel met korte broek, korte mouwen en zonder handschoenen tussen de palen. En ja, bij hoge ballen kreeg ie telkens een serieuze charge te verduren… Op ’t laatst in Beringen, Jos Heyligen was toen fiks 30+ en voor een match in maart werd op de gradins een voorspelling gedaan: “allez, de zon komt erdoor, Jos gaat zijne stempel kunnen drukken”, haha. (En Jos kon sjotten, dat wist toen iedereen. Als speler kreeg ie misschien niet de internationale waardering die hij verdiende, doch kenners rekenen hem nog altijd bij de top in eerste klasse allertijden. Voor alle duidelijkheid: eerste klasse in België was toen internationaal niveau, bewijs daarvan zijn meerder Europese bekers van Belgische clubs. Extra bewijs: tijdens een internationaal tornooi waarop onze nationale ploeg acteerde zei de toenmalige manager van Manchester United tijdens de pauze tegen Rik De Saedeleer over Ceulemans: “als we zo iemand bij ons in de ploeg zouden hebben, das een droom”)

Het oefenveld van Standard Luik was tijdens de absolute gloriejaren van die club (Europese bekerfinal tegen Barcelona op Nou Camp en echtwaar serieus genaaid - sindsdien zet ik in Barcelona gene voet nemeer binnen, gene frank krijgen die nog van mij!). Soit, het oefenveld in Luik was in de winter één grote modderpoel. De club deed na de training geen was! Spelers kochten elk jaar een ander wasmachine (vraag maar aan Jos Daerden) om bij hun thuis de gebruikte kledij enigszins proper te krijgen. De gloriejaren van Standard: half Limburg was supporter, nie moeilijk, helft van de ploeg waren Limburgers. En dan ineens kopen ze (onnodig!!) Waterschei om voor 3 bakken Christal en dat kwam uit... Ik weet zeker, als het Jupiler was geweest dat er geen Haan naar kraaide…
Soit, spelers moesten veel meer dan nu met natuurlijke krachten in overmacht kunnen omgaan. Corona zal dus actueel ook wel lukken! Hoewel, geen twaalfde man is ook competitievervalsing, ma das een ander hoofdstuk.

Pauzeknop GB . Op zich een voordeel, jawel. Een kleine schok golfde door het internationaal voetbalgebeuren nadat enkele hiërarchische verschuivingen op sportief vlak bij GB werden bevestigd. (aheum) Persoonlijk heb ik 100% vertrouwen in de nieuwe technische staf. Deze mensen weten absoluut dat een bal rond is en staan zeer dicht bij het kleedkamer gebeuren. Dit laatste is onontbeerlijk bij elite spelers zonder bondscontract.
De eerste matchen waren ronduit schitterend qua resultaat en spelniveau. De GB lijn van aanvallend voetbal werd zonder verpinken doorgetrokken. Klein minpuntje, en dat is niet nieuw bij GB: het in teamverband terugplooien om een trechter te bekomen waarin een tegenstander zich vastloopt is er niet bij. Werkpunt. Onze centrale verdedigers hebben frequent een kompas nodig om zich te oriënteren, bij wijze van spreken, en dat zou niet mogen zijn. Leten kan dat gedeeltelijk oplossen om vanuit de goal te communiceren, doch das pas optimaal als de ganse groep… je weet wel.

Na een match vangen we wel is op: “als die nie loopt, ik dan ook nemeer”, haha. Precies een bende 60 plussers die aan ’t trainen zijn voor ne marathon? Nie makkelijk coachen, das geweten. Zelfs Witte kreeg langs de lijn het terugzakken er niet standaard ingeslepen, en das nochtans een meester in taktiek, hetgeen Peter Put zeker zal beamen. (en dan hebben we nog open staan om als team in groep te kantelen richting spelfases…)
Heel even klein voorbeeld van tactisch vernuft Witte als speler op het veld. We situeren ons in Laak in de bos. Euh, waar die autootjes racen op afstandsbediening… Voila, eenieder weet waar we zijn. Witte stond langs Rob in de spits. Voorin hadden ze nog geen bal gezien en vanachter kregen we er 2 binnen. Tegen de logica van Sé in (die opeens verkoos om met 3 voorin gaan te spelen na 2-0 achter) verliet Witte de voorlinie om de verdediging gaan te versterken. Achterin werd vakkundig via trechter organisatie alles keurig opgevangen en met enkel lange ballen scoorde Rob als enigste spits met gemak 2-2. Ik denk zelfs dat we toen gewonnen hebben. Voetbal begint van achteruit en tussen de lijnen kon Witte dat vakkundig sturen. Het feit dat ie als gewezen goalkeeper als speler acteerde zal er niet vreemd aan zijn: groot geworden met “as overzicht” zoals dat heet… Op de Jochum ging GB ooit met 9 tegen 11 van start… ma das een ander verhaal, vertel ik later nog is (pagina’s vullend verhaal, tuurlijk won GB, laatste match van Jeanke als vrije rol voorin –drie weken niet meer fatsoenlijk kunnen stappen)

Ja, dat was het echte Belgische voetbal uit de jaren 80. Sterke tegenstander? Counter! Niet te verwarren met catenatchio. Mijn inziens schuilt het verschil in het feit dat je met Belgisch counter voetbal uit de jaren 80 vanuit een verdedigende organisatie continu bij balbezit tracht te prikken in een gecreëerde open ruimte, waardoor de verdediging van de tegenstander niet geneigd is om echt ver in te schuiven. Catenatchio anderzijds is constant alles terug en we zien wel wat er van komt straks: we hebben wel wat techniek in huis om als we tijd en goesting hebben is iets te proberen aan de overkant.

Witte en Sé zijn zeker niet weg bij GB. Wat een palmares hebben beide heren als T’s bij mekaar gefietst! APPLAUS !! Zij gaan zich weliswaar niet langer mengen met het sportieve, maar blijven uiteraard paraat bij overstromingen of overstromingsgevaar.

Steven als T1 en Marnick als T2 hebben de taak ernstig opgevat om hun voorgangers te doen vergeten. Samen vormen ze de basis van een nagelnieuw managementteam. De benoeming van de nieuwe T3 en T4 bepalen ze uiteraard zelf. (Speculaties allerhande qua invulling T3 doen zelfs in Argentinië de ronde. Gokkers tippen op Mertens. Tja, nie moeilijk: 2 voor de prijs van 1) Persoonlijk zie ik Steven ruimer dan T1. Volgens mij is dat een manager naar PL model ("premier league", genre Alex Ferguson, jawel) In Marnick als clubicoon, hebben we uiteraard ook 302,4% vertrouwen. Het enigste waar ik schrik voor heb is dat ze die straks vanuit Brussel komen wegplukken om in Anderlecht sedert lang nog is een echte manager aan 't werk te zien...

Diplomatisch geschreven was/is Michel iemand met een standvastige eigen mening. In een cruciale derby wisselde die ooit Pieter tijdens de rust en we gingen de boot in. (We stonden op voorsprong en Pieter deed de tegenstander echt pijn.) Lenz toen niet in alle, maar toch veel, staten... Klap op de vuurpijl: de week voordien deelde Pieter mee dat ‘m de volgende match niet aanwezig kon zijn. Witte en gans GB overhaalde Pieter om toch aanwezig te zijn. Tijdens de rust werd ie doodleuk vervangen. Foutje.
Belangrijk: in de discussie dat iedereen moet spelen in een caféteam heeft Michel achteraf bekeken dik gelijk. Geef ik grif toe! Echter, ik zag het toen zo niet. Tuurlijk, het is recreatiesport en iedereen is er Geren Bij! Maar als ge iemand een feestje doet afzeggen om te komen sjotten en tijdens de match vervangt als zijnde ’t is uwen toer om te vervangen stelt zich de vraag: zijt ge dan naar de groep toe wel recreatief bezig en veroorzaak je geen individu thema "ik ben er niet geren bij"?

Voor de rest: vlekkeloos parcours voor de gewezen T1! Behalve in Laren. Ja, huidige T1 en T2, wat een afgang was dat…

(Interludium @Putje, -andere lezers, gelieve dit stukje over te slaan- Hoe werd Witte T1? Ge weet, als spits profiteerde ie optimaal van de snelheid van Rob. –publiek geheim: Witte in de voeten en Rob in de diepte- Zijn gezondheid liet het even niet toe en hij maakte een comeback oppe 6: schoffelen als ’t moest. Ook daar was ‘m goed in, inclusief positiespel etc. Na de onderbreking van zijne bouw keerde ie terug in… de spits. En we moeten toegeven: hij wist de goal staan. Jaren verstrijken en Witte was geen elfde man meer, maar een blok aan ’t team. Triestig bij momenten. Rob was al eerder gestopt enz. Uitzonderlijk telefoontje met de toenmalige T1 Sé –persoonlijk altijd goede band gehad met T1 Sé qua ploegopstelling , we hadden weliswaar regelmatig de luxe centraal van driehoek Luc-Baar-Lange. “Ik wil gerust een stapje opzij zetten als T1” zei Peter. We begrepen mekaar onmiddellijk: Witte wordt T1 en dan kan ‘m stoppen als speler. Nooit uitgesproken woorden, maar de gedachtegang was: die gaat nie vanuit zijn eigen, en de ploeg opstellen, en zelf nog meespelen… Michel besliste een maand later autonoom om T1 te worden)

Nogmaals dikke merci Witte en Sé als uitvoerende verantwoordelijken! Het scenario voor een gepaste terug-stap-viering lag klaar. Alles was geregeld. Rijkelijk buffet met bijbehorende drank, DJ, dans, muziek, babes, enz. Helaas, Corona...

Michel wist de ploeg van zijn bompa, opgericht in 1967, niet enkel met succes vanuit de jaren 80 binnen te loodsen in een nieuw decennium, maar 10 jaar later ook in een nieuwe eeuw!

Rechtstreekse opvolgers GB stamboom zijn er nog: Vanhove via Rosette in rechte lijn: Bren. Wendelen via tante Germaine: Steven en Nick.

Drie musketiers!

lenz

Hoe anders dan Joris te bejubelen kunnen we vandaag een commentaar starten? Dames en heren: Joris scoort twee fraaie doelpunten en zet met een magistrale pass recht door het centrum over een afstand van 30m MK solo voor de keeper… Deze laatste pass is er eentje van het legendarisch niveau Wilfried van Moer, Bernd Schuster, Benjamin Thijs en recent KDB.

Eerste Joris goal betreft een leuk shot vanop afstand vanuit een ietwat schuine hoek: geen strak schot, maar met lichte krul overhoeks, hard genoeg een netten kaatsend. Tweede goal is een actie die ie zelf maakt: baklijn in, tegenstander net voor zijn en vanuit schuine hoek, kalm gebleven, stifter over de keeper. De laatste pass die hij in een latere actie bewerkstelligde, veroorzaakte een kleine verstomming voor meerdere toeschouwer en speler: recht door het centrum met overzicht in de loop van MK die knap afwerkte. Moet gezegd: MK scoorde proper vandaag. 2x zelfs als ik me niet vergis.

De leukste goals zijn deze die men knal door het centrum speelt via een pass op de juiste snelheid! Ceulemans zei het, Maurice deelt die mening, alsook Robin, wij met z’n allen, en weet ik veel wie er nog bij te roepen? (Bren? Das sowieso een speler die ik sterk waardeer). Toen die Jorisbal vertrok hoorde je op de tribune al van ooh. MK moest het nog afmaken, en dat deed ‘m! Trouwens de 1-0 scoorde MK eerder puik. Pluim ook op de hoed van Steven Mertens voorin vandaag. Tochwel de betere sjotter van de twee Mertessen, ma hij is iets te bescheiden naar mijn oordeel. Nogmaals, MK kent het spelletje door en door. Ge ziet dat aan zijn looplijnen. Hiermee degradeert ie RH en Witte tot regelrechte café sjotters. En dan zijde ne hele straffe. Straks in combinatie met nationale spelers a la Robin, tja dat moet de beste voorlijn worden ooit?
Ik sta nog altijd versteld van de snelheid op 40m die Robin ontwikkelt op 40 jarige leeftijd. Ooit was ik intrinsiek de snelste van ’t peleton bij den troep (laatste vijf moesten pompen en effe afwachten wie het zou zijn in volle spurt, haha). We waren 20. 2x 20 is Robin nog altijd snel! Balcontrole is een tikske minder naar ’t schijnt. Teveel tijd nodig om een pass te geven, zegt men. Maar, hoeveel goei passen krijgt ‘m zelf? Ik ben fan van Robin en gans GB team!

De arbitrage van vandaag was van het niveau bundesliga (of premier league, zo men wil, ’t is altijd zoeken, “wie leeft in het verleden en kiest de kant van de geallieerden 40-45 en wie niet?”, haha) Kort op de bal, het spel voorrang gevend, schitterde RB met weinig blazen, analoog Witte, ook ne goeie, we mogen daar eerlijk in zijn. Teveel fluiteniers dezer dagen in België menen deel uit te maken van een blaaskapel waarbij hun blazen de overmacht heeft en de kapel er anders over denkt, doch dit terzijde. Ik meen te mogen zeggen Bart, pa van Raf, dat junior dat knap heeft gedaan vandaag. Gene zever geweest. Dat ie de reglementen als rechtvaardig rechter heeft toegepast, zich eigen aan arbiters het wel is fout zag , een gelukje had dat het op ne grote plein was (ah ja Bart, op ne grote plein zijn ze al moe voordat ze ne tackle kunnen inzetten, haha), etc. . En… hij was mobiel (bijna 9km gelopen). En… hij had Rolex ter ondersteuning qua tijd. Stijl en kunde: RB vandaag 8,9785423 op 10. Bossie: merci! (nog doen hé, zo is voor éne keer? Ja dan kunne we evengoed samen braambessen gaan plukken?)

leider muss ich dich melden: Bait vroegtijdig uit. (wissel Joris) Elke voetballiefhebber op elk niveau is fan van Bait. (Mit Sicherheit der bessere Spieler, den wir jemals auf dem GB-Fußballfeld gesehen haben) Hoe die man positie kiest, hoe die man coacht, hoe die man duels wint en na verlies van duel er op z’n Baar’s terug staat, hoe die man gepast kan infiltreren, hoe ie de bal kan controleren centraal onder druk, hoe ie zich als waterdrager kan wegcijferen om effe later de patron te zijn tijdens het spel, enz. Awel, dan zijn MK en Robin nog ma mennekes.

Wanneer twee teams met inhoud een match spelen op een volwaardig terrein, waarbij alle dank aan de mensen van de GB match organisatie in combinatie met de mensen van de accommodatie op zijn plaats is, verdient Kris Geus vandaag een extra dikke pluim.

Dergelijk team van a tot z en dergelijke organisatorische ondersteuning : met die mannen kan je naar den oorlog. En dan bedoel ik niet de slag van de zilveren helmen in Halen.

lenz

En (van Ostade) Pierre? Wat hebben ze gewonnen? Riep ooit vragend Willem Ruis, als top quizmaster, meermaals tijdens legendarische amusement televisie, waarbij koffiezet apparaten met een vingerknip als trofee veranderden in een auto of een verre reis naar “hagel witte stranden en wuivende palmen”. “Ze hebben gewonnen”, gooide Pierre in de groep via een sensatie show gericht accent, vertolkt door een professioneel stem timbre: “een auto… band-ventiel-dop-doos-etiketje!!

Decennia lang was de vraag: wat staat er nou op dat etiketje? De redactie van de GB kon onlangs zulk een etiketje bemachtigen. Pssst, kom effe dichter, zet u op uw gemak en lees decrescendo, haha, strikt geheim, de tekst: “regel de druk van de band”. Geen reclame aub!

Voor de argeloze lezer: een kapiteinsband heeft druk. Niet te dikwijls wassen, max 30 graden en zeker niet kwijtraken in de wasmand. RH heeft dat ooit voor gehad. Eens kochten JVP en ikzelf bij Martin een kapiteinsband voor Rob, ne groen-witte rekker met een C op (GB speelde toen wel is in groen/witte outfit – Blauw-wit en paars wit ooit ook, gene zever- en na vier matchen was die kwijt…) Ik moet zeggen, de band van vandaag is ruim breder en… met GB logo op! Had men voor de sponsors hierop perhaps ook geen plaatsje kunnen vinden? Vandaag speelt GB in de originele kleuren van de oorspronkelijke Tijgers, eind jaren (19) 60: zwart-wit.

Een kapitein bij recreatie voetbal zorgt dat de cabines zijn gepoetst, dat eenieder de kledij tijdig ontvangt en keurig de was georiënteerd na de match stapelt. Daarom is Leeten de aangewezen kapitein. Hij is als laatste bijgekomen en mag het taakje uitvoeren, haha. Ma nee.

Een kapitein is een icoon van de club die fysiek goed mee kan tussen de kalklijnen, zijn ploegmakkers goed kan inschatten en een drive heeft om U tegen te zeggen. Crescendo applaus voor Marnick!

Lenz

Bobbejaanland, Disney World, Corona World. ’t Is al gelijk. Den éne kent er verveling, den andere amuseert er zich te pletter. Carnaval het ganse jaar door schijnt in Corona World een pluspunt: masker op. Bijkomende surplus bij dit laatste betreft het feit dat we er ons nauwelijks moeten voor verplaatsen. Jolijt in de winkel wandelstraat: men hoeft er aleens niks te kopen.

Vandaag was ik al een paar kilometer met de fiets weg tot ik me realiseerde: geen mondmasker bij. Den “demi tour”. Ik weet, op de fiets vooralsnog geen noodzaak, maar als je langs de baan stopt voor een crème -glace is het verplicht. Het likt wel raar, doch dit terzijde.

De voorbereiding van GB is geslaagd. De ‘nieuwe T1 en T2’ ad interim deden het voortreffelijk. Vooral afgelopen maandag. Er werd niet hals overkop gewisseld. Het tempo was redelijk (naar ons seizoengemiddelde hoog). Het was tegen het derde elftal van HO Hasselt, hoewel? Heeft de derde ploeg van HO Hasselt 20 spelers? Zo ja, dan schijnen de initialen ‘HO’ nogal licht ingeschat. Robin had achteraf naar eigen zeggen “geen probleem met een snelle interventie van de jonge opponenten, hijzelf was gewoon nog niet in vorm”. En… dat horen we graag.
Afgelopen zaterdag was er bij de tegenpartij ook een speler bij van 50 jaar oud. Die van ons gaan u dat niet vertellen. Robin trof een aantal keren de staak. Er is vooruitgang. Nogmaals, ik geef over de voorbije twee matchen een aantal klein minpuntjes weer, doch als je de Robin goals van de laatste jaren wegneemt? Amai. Aujourd’hui is het uitkijken naar een samenspel met een tweede voetbalvedette uit de lage landen: MK. Persoonlijk maak ik mij daar geen zorgen over. Echte toppers weten immers mekaar te vinden op het veld, zonder theorie vooraf. Qua pas geven enz.

Wat de afwezige toeschouwer tijdens de match van afgelopen maandag niet weet, (bewust uit de pers gehouden) is de tegengoal op kap van Bait. En dat was een accident? Ma nee, een flater. En dat kan. Ik ben de eerste om dat te verdedigen! (Ik volg de theorie van Kompany niet en ben van oordeel dat we de zaken moeten stellen zoals ze zijn.) Witte zei me ooit: zelfs de beste maken fouten. En dit was er zo één. Knappe defending en balrecuperatie. Alles onder controle, nog zjust de tegenpartij op het verkeerde been… en dan met de studs(?) blijven steken of fractie slechte control. Het genre van flater dat niemand wil meemaken. Kut, doch Bait heeft voldoende persoonlijkheid om dit met de glimlach in de toekomst naast het veld te benaderen. Op het veld is de kans voor herhaling enigszins klein. Als iemand weet waar het fout ging dan is het Faa zelf. Daar steek ik mijn handen voor in ’t vuur!
In de kleedkamer is vaak een speler zo goed als zijn laatste match en dat heerst ook op de sporttribune, maar voor de voetballiefhebber 'an sich' is dit anders. Wie op 't laatst Rik Coppens (80+) de aftrap zag geven en dit 1 op 1 wenst te benaderen (moderne pers) mag stellen: zwakke sjotter, haha? Zo werkt het niet.

Munaron maakte het mee op het veld in Lens als goalkeeper van Anderlecht, met open netten in zijn rug, tijdens een voetcontrole: ineens een steen tijdens terugspeelbal (kwalificatie gekost). (Munaron schoot qua flater wel de hoofdvogel af in de moderne voetballerij: tijdens de huldiging van Mexico 86 op het stadhuis in Brussel werd vanop het balkon de menigte enthousiast begroet. Den éne smeet op z’n Elvis een zakdoek enz. Munaron deed zijn kostuumjas uit, zwaaide ermee en liet los tot groot jolijt van het publiek. Een kwartier later werd door de micro afgeroepen om de jas van Munaron terug te brengen. Zijn portefeuille zat er nog in.

Het feit dat de sparringpartner van deze week ons vroeg om in te schrijven bij KLBS is een compliment. Nie meer, nie minder. Voor mij mag dat. Ik zie dat organisatorisch in samenwerking met meerdere kartrekkers eventueel rond te krijgen. Belangrijk feit is: kern van 18 nodig en als het om de punten gaat speelt de sterkste ploeg. Dit laatste argument wisten in ’t verleden Sé en Witte altijd mooi op te lossen via rotering. Gemakshalve werkten ze qua selectie liever met een beperkte kern (max 2 bankzitters en ten onrechte moest de jonge Kevin W. het frekwent ontgelden).
Ze zijn als T1 en gewezen T1 mekaar waardig. Witte kon met de konijnenpoot van Guy Thys veel matchen winnen/ niet verliezen (slechts 1 verloren van begin september tot eind juni) Sé won ooit het overgrote gedeelte van de matchen en… hij heeft nooit een monsterscore tegen gehad, eerder andersom. (Witte verliest in Laren 8-2 – GB record sedert de betrouwbare waarnemingen in 1990) Weliswaar hebben beiden T1’s van de Hasseltsesteenweg een leuk palmares. Ieder zijn aanpak. Sé gooide voor de match de opstelling op café in de spelers- en supportersgroep ter inspraak (trok er iemand een scheef gezicht, dan kon zonder voorhoofd fronsen van de coach een aanpassing geschieden). Witte hield de opstelling geheim en was 2’ voor de aftrap nog spelers aan ’t vragen om op zijn positie te spelen.

Als de klant in de herberg tegen de waard zegt, na de vraag of het gesmaakt heeft, “Daar hadden ze dat varken niet voor moeten slachten”, dan is men fout bezig. Straks hebben we T27’s. Sé is qua clubgeschiedenis T1, Witte T2, Stevie T3 en MVDV T4, doch dat hangt zo kort samen. Eén enkel blaasje, en ik kan er u nog veel wijsmaken (haha), één windstootje en de ranking is gans anders…

Lenz

TRAINERS. Bolt het niet? Afgedankt! Immers legio staan klaar, zelfs met een licht absurde vorm in omgang naar het bestuur toe. Ne goeie trainer maak stevige afspraken met de bestuurskamer en mag zijn gang gaan. Vele bestuurslui weten amper dat een bal rond is en krijgen advies van makelaars die enkel weten dat een bal een binnenkant en een buitenkant kent. De marktwaarde is bepalend. We benaderen in deze context het absurdisme als kunstvorm…

Gent verkreeg met een goed plan en tussenkomst van de gemeentekas een leuk stadion om u tegen te zeggen. De mayonaise met Kums, Depoitere, Dejaeghere en Hein pakte eerder goed uit en het elftal bracht naar onze vaderlandse normen, in de moedertaal geschreven, ooit leuk voetbal in de eerste groepsfase van de CL. (Net een niveau hoger dan de gouden tijd van Aad Koudijzer, Cees Schapendonk en goalkeeper Andre Laurijssen met Gentse Europese scores)
Naderhand viel het zowat stil in Gent. Just nog Europees na punten via de ronde tafel enz. Het management trok het budget op zonder de broek te laten zakken en wenst zich continu te nestelen in de Belgische top 3. Gelukkig hebben ze in Gent een manager die tevens ere voorzitter is van de zwembond. Wie? Michel Louwagie. Hij weet wat bovendrijven is.

Alweer viel dees week de keuze op een nieuwe trainer, na ontslag van de oude na slechts TWEE speeldagen (we zijn ocharme half augustus), met een heimat elders. Iemand die de opponent van vandaag, Antwerp, als zijn broekzak kent. Echter op speeldag 3 ging Gent wederom de mist in. Nogmaals, er is tot dusver geen enkel sluitend bewijs, zowel op geestenwetenschappelijke basis als natuurwetenschappelijke basis, omtrent psychologie (we nemen het maar aan, kwestie van geloof), doch het argument om de ploeg van de tegenpartij te kennen kon zeer makkelijk worden gecounterd in de kleedkamer van Antwerpen: “was hij het die jullie vorig seizoen veel liet winnen of deden jullie het?”, “Wie gaat straks zegevierend naar de pers, hij of gijlie?”. Makkie om te coachen lijkt me.

Voor alle duidelijkheid: ik zag de match Antwerp-Gent vanavond niet. Enkel de uitslag viel me te beurt. Match commentaar volgens de huidige te volgen journalistieke tendens…

lenz

VITESSE. Ooit vlamden we met een oude BMW en later Ford Taunus tegen 130 per uur van de brug af in Lummen richting Beringen. Dit op een leven en dood traject tussen de bomen van Lummen naar Beringen. Abnormaal? Nee, wekelijkse kost. Degene die tegen een boom plakte had pech, simpel. Gelukkig werd dit traject aangepast. Ik zie niet goed in hoe de generatie van vandaag, met aangepaste snelheid technologie in de plus, dit beperkte dodenaantal op het traject zou kunnen evenaren. Kerk Koersel naar kerk Beringen in de verhoogde bocht op Steenveld: 110 km/u was normaal. Drievaksbaan rechtdoor Beringen-Paal? Onder de 138,5 was je een watje… 90 was er toegelaten, doch eenieder reed er los 100+. Dit in voertuigen vergeleken met de huidige merchandise: go carts .

Andere tijden, andere regels, andere infrastructuur.

De formule V=S/T blijft echter tot nader inzien geldig. (vitesse=afgelegde weg gedeeld door den tijd) Via een eenvoudig brugske (om niet in de clinch te gaan met Gaia geen benoeming van naam dienaangaande) weten we dat om van Koersel naar Beringen te rijden (ca 4 km) tegen 110 km/h ongeveer 2’10” duurt. Tegen 70 km/h is dat 3’25”. Een belangrijke minuut in een mensenleven volgens velen. (onder voorwaarde dat men vrije baan heeft uiteraard) Met de fiets wordt het aantrekkelijker: tegen 25 km/h doen we er 9’36” over en tegen 35 km/h 6’51”. Tijdwinst van meer dan 2 minuten! De berekening met de kruiwagen is van andere tijden.
Waarom in dit kleine landje nog altijd snelheid verkiezen boven het langzaam rijdend genieten? Stress veroorzaken (aan anderen) voor 86 keer niks. Wie van Heusden naar Stuttgart (440 km) moet voor een belangrijke vergadering heeft met een onhaalbaar gemiddelde van 120 km/h 3u40 nodig en tegen 160 km/h 2u45. 1 uur verschil in optimale omstandigheden. Nou, dat lijkt me plausibel. Maar bij ons op de binnenwegen van tante Julia naar nonkel Armand? Belachelijk gewoon. (helikopter view)

En dan is er nog het afstandhouden van 1,5 meter. Velen vergissen zich en passen dit toe op de snelweg…

We zien toch ook dat de CL competitie bij wijze van spreken 5 km/u rapper gaat tov van de onze, als het al geen 50 is? Het blijft op en top genieten van recreatie voetbal. Zelfs de beste maken fouten. Leuk dat er her en der kartrekkers zijn die deze sportbranche hoog in het vaandel vieren: sport, spel, zever, lachen zonder financiële tegemoetkoming. Wie het slechts één seconde in zijn hoofd haalt om deze tak kapot te maken wegens ouderwets is niet 100% bij zijn zinnen.

Corona leert: ja het mag wat trager. Ma das ook alles.

lenz

Toen de haan driemaal kraaide volgens het nieuwe testament bleek er sprake van verraad.

Mondmaskers schijnen het heil tegen covid 19 te zijn. Ook al wandelen we op 150 meter afstand van onze medemens. Idioten beslissen dit omwille van eenduidigheid voor gans de bevolking. Wel, als ge de bevolking niet kunt duiden waar wel en waar nie dan zijt ge gebuisd! Het is de taak van eenieder met bevoegdheden om te verduidelijken? Ieder zijn werk, en een bikke fatsoenlijk mag ik hopen.
Ik ben geen wetenschapper met licentie van die club, doch kan met zekerheid stellen dat als de snelheid van de wagens in het openbaar verkeer overal gereduceerd wordt naar ca 30 km/u…: dan gaan er weinig verkeersdoden volgen. Ik wou nog zeggen 20 km/u, mja dan worden de wagens los voorbij gefietst.

Wetenschappers die bulken van een vakmanschap worden door de media gebruikt om ons goed te informeren. Dat de politiek morgen heet blaast en morgen koud, dat zijn we stillekesaan gewoon na 50 jaar. Virologen worden in die context ook met de mantel der liefde bedekt, eigen aan een goed volgse bevolking. Een poging tot goede media tracht dit te coveren. Helaas is nog eerder dan de politiek en de virologen de media thans kinds bezig, analoog andere onderwerpen de laatste jaren.

Wat met een muggenbeet? Covid 19 ter verspreiding?

Vanwaar komt Covid 19? Volgt er nog Covid 20…21…22…?

We kennen enkel de cijfers van geteste personen. Blijkt dat er veel mensen het virus doorgeven zonder symptoom. Hoeveel mensen in ons land Covid negentien hebben gehad weet geen kat! En elders ook niet.

Oh maar, de eigenschappen van het virus worden getest achter gesloten deuren in privé labo’s teneinde tweeslachtig een spuit op de markt te brengen: voor wie het heeft en voor wie het niet heeft. Das toch al een duidelijke stelling, we geraken er vanaf!

Europa qua parlement scoort in deze zeer slecht. Stel u voor dat de pest nog is uitbreekt? Geen enkel scenario ligt voorhanden. Regeltjes hier en regeltjes daar, maar als er echt iets misgaat: grenzen dicht. Waarheen is des vaderen fierheid gevaren die geld pompte in Europa omdat met een algemene aanpak alles sneller en veiliger kon verlopen voor elke burger? Eén conclusie: bij de neus genomen.

Hopelijk kunnen we weer snel over het grote voetbal zeveren. Het virus kent geen grenzen (wel vliegtuigen zo bleek) en een aanpak van personen met management capaciteiten in combinatie met virologische wetenschappelijke vaardigheden mag wat mij betreft over gans Europa in eindregie na overleg de te volgen regels uitvaardigen. Het is geleden van 1976 dat Lucien Van Impe de Ronde van Frankrijk nog won, dus Van Ranst is onze kandidaat.

Europees gaat men dat weer niet subiet doorhebben, maar dat is een continentale gozer!

Lenz

Bartels

GB: voetbal is basic! Men denkt ooit een valabel team te hebben en ik ga daarin ver mee. Mix oude sjotters aangevuld met jongere spelers die hogerop geen ambitie kunnen/hebben. Ik ging vroeger eerste nationale naar de training kijken in Beringen (RH is getuige). De trainingen actueel van GB zijn OK! Ge ziet dan meteen welke mensen tegen een bal kunnen trappen of een bal kunnen stoppen. (of een bal moeten gaan halen over een 15 meter net, enz. haha)

Kris, broer van Robin, zit zo in mijn team. Blijkt dat ooit iemand een veto stelde tegen een GB toetreding van deze gozer? Iedereen oordeelt wel is mis. Geen drama, een inschattingsfout kan snel passeren! Robin heeft straks geen schijn van kans om te scoren via een afstandsschot vanuit de tweede lijn. Boem (niet a la Benji, ma wel met force) kan Kris een score bewerkstelligen. Defensief via doorzicht een bal onderscheppend, vervolgens meteen een tegenaanval lancerend capabel: Kris Vis! (qua positiespel werk aan de winkel, chance Hermans achter u) Den uitleg: “ik wil bij Heusden blijven, want daar kan ik trainen”. Wie fysiek in orde wilt zijn neemt een zakske kolen oppe rug en valt lopend op en af den tris aan. (Oefening 87 of 86bis in een dik betaald fitness gebeuren ten spijt).

Ik ben onvoorwaardelijk supporter van NC, Die wil KV (kris Varken) erbij. Voor mij en velen OK!

Lenz

Met een beetje verbeelding kan men zich amuseren. Ooit met de jas open en een boekentas oppe porte bagage waande ik me meermaals Lucien Van Impe tijdens het bergop fietsen van de Geiteling in Beringen. Actueel lijkt dit minder stijl. Mijnverzakking, gaan we vanuit, haha.

Tussen de waspalen in den hof waande ik me als Jan Ruiter onklopbaar terwijl mijn kozijn doelpogingen ondernam. Hijzelf was al vanalles geweest, maar laat het ons vooral houden op Luc, haha. In andere hoedanigheden waren we Manix (actie) of Berend Boudewijn (kwis voor binnen als ’t regende). Ging het er nog keuriger aan toe waande ik me Wies Andersen en Luc was Johan Anthierens. En opgaan in die rol hé! Wij konden alles. Wij draaide met een houten camera oorlogsfilms en waren gespecialiseerd in westerns inclusief kledij, wapenuitrusting enz. Science-fiction was qua equipment nog het gemakkelijkste: met een gradenboog uit de lessenaar had je al meteen een laserwapen, enz.

Er waren in die tijd in onze ogen leuke feuilletons op televisie, doch het naspelen ervan lag niet in ons genre, we keken ernaar. Wij fantaseerden in een ruime context liever zelf. Zo was er bv de Man van Zes Miljoen (The Six Million Dollar Man – na een bijna dodelijk ongeval en speciale operaties kon ie vanalles). Verder dan vijf miljoen zijn we zelf nooit geraakt… (Humor uit de jaren zeventig. Superman heeft goesting om op stap te gaan en komt Spider Man tegen. “Nee” zegt deze laatste “ik heb vandaag geen tijd, ik moet mensen gaan redden”. Wat later komt Superman de Man van Zes Miljoen tegen met idem dito repliek: geen tijd, mensen redden. Superman vliegt verder en ziet in een flits door een open raam Catwoman naakt op bed liggen. Sneller dan licht en geluid maakt superman effe van de gelegenheid gebruikt. Een weinig later bekomt Catwoman van de lichte schok “wat was dat?”. “Dat weet ik ook niet, maar mijn gat doet ferm pijn”, antwoorde De Onzichtbare Man…)

En dan was er Spel Zonder Grenzen. Hoeveel spellekes we zelf uitvonden weet ik niet precies, maar het waren er veel. Terplekke instant verzonnen. We hadden thuis wat ruimte en attributen ter beschikking. Ook werd voor een fantoom camera het volgende spel uitgelegd aan een denkbeeldig publiek. Elk spel had ook een thema. Kozijn Luc lanceerde ooit een fil rouge “de tocht naar het vaderland”: met een volleybalnet over de kop en nasleep moest men een parcours vol hindernissen afleggen tegen de wekker, haha.
In onze veilige cocoon, thans bubbel, was de wereld van ons en een paar straten verder ginder die van hun. Simpel. Af en toe werd er een boek gelezen en werden er citaten onthouden: journalist aan Pele “ge hebt nu al veel gewonnen, ge zijt pas kampioen met uw club, wat wilt ge nu nog meer?”, doelend op een aankomend WK. Repliek Pele “een deugddoende douche”.

Heden ten dage mag men zich gerust afvragen wat sommigen zich inbeelden. Corona treft klein Pierke en grote Pol, zo ook de voetbal. Maar niet de allergrootste in het genre. Die hebben te kampen met TV contracten om een zekere rijkdom in stand te houden en staan boven alles. We gaan bijgevolg sjotten in lege stadions, maar we zenden het uit op TV. En voor de sfeer? Geen probleem, we monteren er een geluidsband onder… Waarom geen lachband bij gemiste kansen? Waarheen is des vaders fierheid gevaren?

Samen uit, samen thuis. Crisis? Als er één sector is die met gemak schokken kan overbruggen is het net de voetbal via solidariteitsbijdragen van niet geplafonneerde spelers. Is deze these communistisch? Zeker niet, eerder liberaal: vrije meningsuiting.

Straks gaan we oa de Ronde van Vlaanderen rijden in september of oktober. Voorjaarsklassiekers in de herfst!

lenz

DE PEST. Wie had ooit gedacht dat we in 2020 een virulentie zouden meemaken van dit kaliber?
Eenieder had wel is te maken met pesterijen. Zij die het niet dienden te ondergaan deelden vaak zelf uit om ‘erger’ te voorkomen. Het uitdelen gaat hierin structureel in de fout! Wanneer “het uitdelen” dient als zelfverdediging kunnen we fundamenteel wel discuteren, zoniet volgt een regelrechte maatschappelijke veroordeling context “rechten van de mens”.

Mijn overgrootvader langs moeders kant Coomans (toen woonachtig op Kastelhoeve Stal) was jarenlang burgemeester van Koersel (gouden tijden voor Koersel, want de hoofdzetel van de mijn van Beringen lag op grondgebied Koersel –voormalig Kleine Heide en die “uithoek” werd gekozen omdat de pastoor, lees Vaticaan, cités van Sossen ver uit z’n dorp wou. De eerste succesvolle proefboringen naar kool in onze streek gebeurde slechts op 150 meter van de pastorij Koersel) Die originele Fons Coomans stierf in 1939. Al goe! Zodanig gene zever over 40-45.
Die zever kwam echter uit een andere hoek. Pa Lenz werd geboren in 1930 in Sankt-Vith, huidige Oostkantons. Grootvader Klaus Lenz werd daar eerder ook geboren –zijn moeder was dan weer afkomstig uit Luxenburg-, erfde en runde er een bloeiende stoffenwinkel totdat 14-18 roet in het eten strooide. Hij huwde eerder Rosemarie Girten uit Recht en vocht toen namelijk verplicht aan de verkeerde kant en raakte na “Belgische landuitbreiding via Versailles” alles kwijt en bleef bovendien achter met een lijflijke oorlogskwetsuur die nooit werd vergoed. De zonen moesten aan ’t werk. Tussendoor een interludium van eenmaking: Klaus was Duitser, werd Belg en terug Duitser en nadien terug Belg … (Witte heeft daar een leuk boekje over: ZINK). Ik kan het ook niet helpen, ma ’t wordt ingewikkeld.
Pa Siegfried werd als Belg geboren en kreeg in 40 opeens als 10 jarige les met vooral Duitse invloed qua geschiedenis enz. Het verhaal gaat dat ie, om geld in het gezinslaadje te brengen werd verhuurd aan boeren om te helpen, als 11 jarige besloot “dit is het niet’ en vervolgens met een gepikt mes van de Hitlerjugend des nachts vertrok op een boerderij en vol schrik 4 uren door het bos naar huis rende. Van sport was geen sprake, lichamelijke inspanningen dienden om te overleven. Facebook bestond niet en pas in volle Ardennenoffensief hadden de kids in Reuland door: de propaganda van ‘ginds’ klopt niet. Klaus had zich al die tijd op de achtergrond weten te houden. Nonkel Oswald werd in 45 als jeugdsoldaat ingelijfd bij de wehrmacht en moest een brug bewaken… Eens een “luie” veiligheid opgezocht in een kiekenkot tokte iemand na een induffelen op zijn helm. Voor het eerst in zijn leven zag Oswald een ‘zwarte Amerikaan’, hij nam ongevaarlijk zijn geweer en reikte: alstublieft das voor u.

Weweler. Wie denkt korte krachtige hellingen aan te kunnen met de fiets via de Vlaamse Ardennen nodig ik graag uit om vanuit Reuland naar het kerkje in Weweler te fietsen: haaks om vanuit quasi stilstand naar boven. (menigeen achter het stuur van nen auto valt er stil, gene zever, haha). Weweler tijdens jaarwisseling 44-45: gewapend conflict (WOII) Duitsers-Amerikanen-Duitsers-Amerikanen effe op en af op korte tijd. Enkele kletsdames hadden aan de Duitsers Amerikaanse stellingen verraden met gevolgen. (daar zitten ze) Een dag later komen de Amerikanen terug en mijn vader beweerde in 1974 en in 1996: als ons ma (Rosemarie Girten uit Recht, whats in a name) er toen niet verbaal was tussengekomen hadden ze heel Weweler neergeknald. Ik wil nog altijd weten wat Rosemarie toen argumenteerde, doch helaas over den oorlog werd door ervaringsdeskundigen zeer weinig verteld (wsl getrainde context zwijgen is goud…) Zelfs journalisten die de absolute waarheid naar boven wilde halen, genre Maurice De Wilde – TV programma in 1981 met vraag aan getuige: “waar waart gij op 23 juni 1943 om 10u32”- konden slechts gedeeltelijk een waarheid reconstrueren. De rest werd/wordt ingevuld. Jaren later komen er immers nieuwe historici aan bod met een gegrond wetenschappelijk onderzoek (waarbij de input de output bepaald) en dan gaan we het “juist weten”.

Geschiedenis is voor een groot stuk gebaseerd op al of niet bevestigde vermoedens tenzij er ontegensprekelijke bewijzen zijn. Gelukkig (of ongelukkig) zijn er die voor het nageslacht ook. Soit in 1946 zakt de fam. Lenz af van Reuland naar Winterslag om de jongens in de mijn te laten werken. Siegfried begon er als zestienjarige ondergronds. (raakte achteraf in Koersel verzeild en noemde Fred enz.) In 2014 zag ik die man op zoek naar zijn laatste adem deze uitblazen: longen kuis op. Kool, een pest.

Tussendoor moet ik Toon nog even voorstellen. Antoon Coomans, zoon van dinges van de Kastelhoeve in Stal. Hij was politiek minder gebeten. Hij zag zijn vader te voet naar Hasselt trekken (burgemeestersvergadering) om een kneppeke uit te sparen van de gemeentekas voor den tram… Toon huwde in 1914 Leen Vertessen (cafédochter) uit Beverlo. En die van Vertessen… dat zijn geen simpel. Ons Moe! Men gaat wonen in Oostham. Enkele jaren later doet men een bod op het Koerselse Kanon (poging boerderij-stoffenwinkel alweer) waarop na drie weken een hoger bod komt. Vervolgens koopt men een eindje verder wat grond (huidige Elsenbos na verkaveling) en wordt een boerderij gezet zonder fundering. Metserij los oppe grond! (huis staat nog altijd, werd gezet in 1921 met bestek 11.478 Befr.) Moe Vertessen kenmerkt zich oa door in de periode 14-18 een varken achter te houden voor de bezetter. Deze belastingontduiking kende een forse boete of gevangenisstraf. Leen koos voor de gevangenis en naam Hortence (later tante nonneke en onze va sprak altijd van ‘os hortans’, haha) mee als baby. Probleem voor de Pruisen: die kleine is niet gestraft! Repliek: “joa moar ich hem dieje te zuigen”. Terug vrij. Later bij familie feesten op de boerderij (voor mijn tijd) stoelde men talrijk aan een rijk gevulde dis waarop tijdens de koffie Limburgse vlaai aanwezig was (in Brussel praten ze er nog over). Drie hoog gestapeld op een bord. Meerdere borden per tafel uiteraard. Mijn oudere kozijnen klagen er nog over: eten wat voor uwe neus stond. Zag je een stukje ergens tussenin dat je voorkeur kende? Wachten tot dit vrij kwam (en dan snel zijn) of anders niks, haha.

Nogal nen uitleg hé om mijne naam te verklaren oppe pas: Peter-Antoon-Klaus Lenz. Later bij den troep kortweg PAK. Mijn moeder Poldin was de jongste uit 7 en huwde pas laat. Ze was 35 toen ik het levenslicht zag. Ik ben bijgevolg het jongste kleinkind uit een hele reeks van Toon en Leen. Een geweldige kindertijd viel mij te beurt in deze grote familie: Kerstmis, Nieuwjaar, Pasen, communie… Heerlijk.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik ooit de laatste klant was in de café Geren-Bij van Germaine. Uren werd er verteld… en er waren fikse parallellen. Grote familie, enz. Witte zijn grootvader vocht ook tijdens 14-18. Aan de ‘goeie’ kant, werd krijgsgevangen en verzeilde in Duitsland. Daar werd ie tewerkgesteld op een boerderij. Hij werd ginds close met een fraulein en Albert Vanhove werd geboren… Na de oorlog (WOI) duurde het even vooraleer Vanhove senior zoon Albert wilde/kon erkennen. Tijdens WOII raakt Germaine ongehuwd zwanger van een eerste dochter. Lenz: “hoe Germaine?”, “Ja Peter, hoe gaat dat, ge leert mekaar kennen en in de schuilkelder als ’t rustig is…”. Albert erkende zijn kind niet meteen. Na de geboorte bleef Germaine achter op het geboorte bed en toog pa Wendelen naar de kerk van Eversel voor den doop, katholieke registratie enz. (een kind moest toen volgens de Vaticaanse regels strikt binnen een bepaald aantal dagen worden gedoopt) Niet zelden gebeurde het in die tijd dat een kind zonder vader werd overgenomen door een klooster om een zekerheid van opvoeding te garanderen. Germaine bleef dus vol twijfel achter, vertelde ze me later. Pa had echter beloofd de kleine niet los te laten en in te staan voor de opvoeding van R. Wendelen.

Tijdens de lockdown mochten we wandelen als we vanuit de eigen deur vertrokken. Geen probleem. Wandelen doe ik altijd vanuit eigen deur en in eigen streek: te land, ter zee en in de lucht. Heide, kanaal en tris in één parcours, haha, bikke fantasie en dan is onze regio top! Met een tikje heemkundige interesse gecombineerd met oog voor moderne architectuur alsook liefde voor de natuur kan je best wel genieten in kanton Beringen (waaronder ook Heusden, haha). Heerlijk vertoeven buiten terwijl iedereen in zijn kot zit, toch? Op ne gegeven moment wandel ik binnendoor naar huis richting kerk en kom uit op het plein aan het oude, doch nieuwe gemeentehuis van Koersel (gebouw ingehuldigd in 1962. Het effectief oude gemeentehuis van Koersel is daar waar ooit de Kring was en dateert uit… moet ik voor liegen) Soit, niemand op straat en aan ’t nief gemeentehuis staat een glascontainer en er sukkelt een oud vrouwtje, 85+, op af. Dure kledij en met een vormgeving van bijna zo breed als hoog. Fiere blik. Ik herkende haar meteen: juffrouw J. Deze dame deed jaaarenlang het 4 de studiejaar aan de vrije basisschool aan de kerk. J. was zoals men noemde een ouwe vrijster en huwde op late leeftijd de kommissair (politie commissaris) van Koersel. (Die jongen heeft dat ook nie kunnen volhouden hé en is al een tijdje geleden gestorven) Ze kon met haar tas wat hulp gebruiken, doch ik vertikte het. Ik zag ze niet. Waarom? Het menselijk brein heeft soms rare reflexen en kan overwachts uit het niets razendsnel een verleden doen opduiken. Wij accordeerden niet in de jaren 70. Oefeningen waarvoor ik een jaar eerder 8/10, 9/10 scoorde, resulteerde bij haar in 0/20. Het zal wel aan mij liggen, ma ’t is nogal een verbuiging. Ik kan er niet meteen een passende uitleg over geven, ik was kind, doch ons moeder trok me weg van de thuisbasis en verhuisde me naar een andere school. Mijn geloof en vertrouwen in het onderwijs was voorgoed gebroken, haha.
Als klap op de vuurpijl is er nog het verhaal van de atoombom. In een les waarover het handelde over de goeie daad van een dokter ten tijde van Hiroshima, helpend in een geweldige chaos, werd door J. de volgende stelling aangevat: “De wetenschappers vinden vanalles uit en dan moeten ze dat ook is gaan proberen. Een speciale bom zou men testen in een grote weide, maar er werd misgegooid”. Hoe vroom de katholieke intenties ook mogen zijn waarbij men de daden van medisch personeel wenst te verheerlijken, een intentie van het smijten van een atoombom sterk verbuigen is geen onderwijs. Dan kunnen we met z’n allen beter in de kleuterklas blijven zetelen en non-stop genieten van Sinterklaas en de klokken van Rome?
Een paar jaar later zaten we thuis aan de TV gezamenlijk naar een documentaire te zien. Vader “Ja, daar hebben de Amerikanen zich laten kennen”, waarop ik in volle overtuiging repliceer, “wat weet gij daarvan, die bom was een misser!”. Hallo, was dat een afgang…

Na de miskleun van beëdigde en bekwaam geachte lieden in Versailles volgde na 30 jaar, weliswaar met een bedreiging van soevereiniteit, het Marshall plan als gepast antwoord op een pest.

Lenz

1 mei 2020

Voetbal is een niet onbelangrijk onderdeel van de maatschappij, doch situeert zich niet boven de maatschappij. En daar waren er op hoog niveau dezer dagen meerderen mis in. Tuurlijk telt iedereen zijn centen, echter mag men in deze context nooit uit het oog verliezen dat het geld vanuit de maatschappij naar de beperkte ‘prof’ wereld vloeit. Zelden andersom. In Luik vloeit er actueel, als we de pers mogen geloven, geld van ex-spelers terug naar de club. Op zich toejuichend vermeldenswaardig, mja we blijven in een gesloten circuit. De tweede week van april deed iemand op de NPO zich voor als schijnbaar belangrijke gozer en trok voluit de KNVB kaart. Hij bestempelde in een niet mis te verstaanbaar betoog de burgemeester van Eindhoven, kort geschetst, ontoerekeningsvatbaar. Hallo? Bij deze een klein applaus voor de KBVB die zich eerder op de vlakte wist te houden. De UEFA, uiteraard “staat” boven alles, moest zelfs de zogenaamde pisser alweer intrekken na eerdere specifieke chef termen. Eindelijk na jaren komen sommigen uit hun kot om een droomwereld te verlaten en vervolgens kennis te maken met de realiteit.

En nu gaat het straks komen: procedures van benadeelden! Kijk, in alle eenvoud: als het vroeger buiten ’s avonds te donker werd op ’t pleinke (of van enkelen riep de moeder dat het eten klaar was), moesten we ook stoppen met voetballen, wie voor stond won. (je kon dan in de donkerte achter iedereen zijn rug nog 3 keer gaan scoren zonder soelaas, haha)

Financieel wordt het een wereldwijd gepuzzel en staan er rampen te wachten. Helaas, des mensen, profiteren er van de miserie. Ik ben benieuwd hoever een solidariteit reikt.

Wel wel, wie had dat ooit durven/kunnen denken dat dit wat we nu meemaken kon! Stof voor de volgende decennia. (Al goe geen nucleaire ramp in de buurt –ooit dienstplichtig bij den troep in nucleaire eenheid training gehad: dan zit ge met poederhandschoenen te klooien en vanalles, doch na de oefening naar de … inderdaad kantine-)

Bij Geren-Bij, waar voor alle duidelijkheid Covid 19 niet werd uitgevonden, draaien we al 7 weken zonder verlies. 2020 betreft achteraf een onvoorspelbaar seizoen in de clubgeschiedenis. Bv. Vos stond op de doorbraaklijn bij GB, maar blijft nu net op die rand hangen. Nick, Marnick en Brecht stonden op de lijst voor loonsverhoging (notabene het dubbele), doch helaas on-hold (en trakteren kan nu niet). De onderhandelingen met Vis zijn nooit opgestart. De Benefietmatch van Benji ligt terug in de koelkast, hij moet dus nog een tijdje door. Zoals eerder aangehaald kan trakteren niet en moet Bait bijgevolg noodgedwongen zijn wederoptreden nog langer uitstellen. Het nodige matchritme om talenten te exploiteren ontvalt thans Joris, Bavo en Stevie S. Doumkos kan niet trakteren op zijn titel met Koersel, enz.

Positief nieuws is er ook. Ik stuurde een mail naar de GEES dat wij GB, net zoals de kanoërs mogen sporten, evenzeer kunnen voetballen, daar onze verdedigers sowieso minstens 2 meter van hun man staan, haha. Van de anderen “wordt verwacht zich voldoende vrij te lopen”… (Ikzelf mag zonder mondmasker vlak langs Jean staan: de afstand van de overbodige maskers bedraagt dan vlot 1,5m) Ik verwacht nog dit jaar respons.
Zonder twijfel groeit de honger om te voetballen bij Conté en Steven Mertens. Kris C. kan aan de lijn en zijn tactisch inzicht zal in alle rust nog groeien. Fré heeft tijd om GB matchen in te plannen. De Geus kan via Corona bijtrainen om met de kaarten te spelen: daar zijn –als er op de gemeente geen tijd voor is- computerprogramma’s voor. Stef kan deze (verder) ontwikkelen en lanceren. Rogiers blijft de Belgische fritten trouw. Het is bewezen dat Bren tegenwoordig stevig en goed traint op de 20km, zelfs met Bossie in z’n kielzog. Ja dames en heren, de 21km is van geen tel meer in het post Covid 19 tijdperk: de 20km wordt de nieuwe maatstaf! Heroriëntatie aan de halve marathon lopers is het devies (zeg nu zelf, ‘ik liep nen halve’: ’t geeft geen pas). Confinement wordt een goeie wijn 2020: Robin gaat dat kunnen beoordelen. (ja toppers komen altijd laatst aan de beurt) Immers, tijdens een lockdown hebben kleine blessures een grote kans op herstel.

Met z’n allen van de nood een deugd proberen te maken? Noodgedwongen rust kan bezinning bieden. Ooit werd MK een auto beloofd als ie 100 goals maakte in één GB seizoen. Wel, die auto (genre Rad van Fortuin, blinkend op het podium gereden met 4 knipperlichten aan-uit-aan-uit-aan-uit…) staat nog altijd klaar met geldig keuringsbewijs, haha.

Perspectief, daar draait het om.

lenz

Corona versus voetbal. Een blijkbaar niet te kloppen tegenstander. Straks achter gesloten deuren matchen op top niveau? Zonder het volume van een vol stadion is uiteraard een single stemvolume geldig! Vrancken versus Wolf. In een leeg stadion is de stem van de coach immers waarneembaar voor iedereen, analoog café voetbal.

Ooit ne match oppe Gul: bal vertrekt in een omschakeling centraal perfect naar de flank, center en Stijn pegelt het kleinood met vluchtschot recht inne pin. (oeverloos in geschreven context al aangehaald?) Klasse! Als je dan langs de lijn met overtuiging “jaaoaah!” riep, sneed dit met brio de benen van de Gul, effe figuurlijk, af! Hetgeen een scorend team vertrouwen verschaft. (voor de nieuwe lezer: het mixen van OTT, OVT enz. schijnt kunde van de schrijver, ooit meegekregen ca 35 jaar geleden, haha)

Schitterende goal, doch weliswaar een klein voorbeeld van mogelijkse coaching surplus. Straks gaan we zien “achter gesloten deuren”. Vrancken is baas. Wolfke kan er nie tegenop… enz.

Corona. Iedereen schijnt te weten waarover het gaat, doch waarover het gaat schijnt niemand te weten. Ellendig lang kan je de nieuwsberichten en bulletins volgen. Het geeft toch geen pas dat je gelijktijdig om 7u op VTM en op VRT een journaal kent, waarbij de kijkcijfers op nr. 1 komen. In de omliggende buurlanden duurt een bulletin max 23 minuten, net zoals op de BRT vroeger. Zelfs zonder Corona schijnt het in Vlaanderen in te zijn om journaals te produceren van drie kwartier! En dan hebben we nog de regionale met een half uur. Klap op de vuurpijl kennen we, nog zo een jeukwoord, “duiding” op Canvas. Wat gaan ze duiden? Dat we niet gelijktijdig kunnen kijken naar een post journaal soap Familie versus Thuis?

Qua prof voetbal is het onacceptabel dat een team in de context van een gans seizoen ongestraft een beslissende match achter gesloten deuren moet afwerken, dewelke een kwalificatie voor een POI systeem betwist, ongeacht de graad van belachelijkheid van het PO systeem: daar kom je in het buitenland nergens mee thuis.
Toch onnodig om de invloed van de supporters uit Sint-Truiden te benadrukken na een 3-0 achterstand? No way dat STVV die match nog gelijk speelt zonder break.

Mja, de tabellen zien dat zo niet.

De burgemeester van Beveren heeft een beslissende degradatiematch voor morgen verboden: alles (PO systemen) weer op de heling/helling?
Met wat zijn we met z’n allen bezig qua voetbal result? Assepoester trekt het schoentje aan dat past?

Tot leven en welzijn.

Lenz

“De lezer is gelijk aan de beklagenswaardige man die voor de aankoop van gruyère kaas een winkel binnenstapte, doch met lege handen naar huis toog omdat hij juist het gat getroffen had.” (Bomans)

Kaas met gaten zagen we vandaag: oogverblindend. 1 goal is geen voorsprong, dat propaganderen we al jaaaaren, maar… Man tegen man achterin, tegen tien, met 1 goal voor? Mjaaa, ik weet het niet. “Irgendwo ist etwas schief gelaufen”.

Nogmaals: de aanval vertrekt uit de verdediging, doch andersom toch ook? Praat voor de vaak? Mogelijks. Als we modern mogen praten is de eerste taak van de aanvaller verdedigen als het team de bal nie heeft. Air en flair van toeristische veld uitstapjes geven vervolgens geen pas. (op voorwaarde dat ze hunne pas al bijhebben)

Vele teams hadden en hebben problemen om oppe linkse flank ne linkse poot te kunnen posteren. GB schijnt de luxe te bezitten om ne linkse poot op rechts uit spelen en idem dito tegenvoets ne rechtse poot op links. Jaaa, naar binnen draaien: ik weet het. Optie ondergeschikt: teambelang primeert.

GB moet back to basic. De eenvoud van voetbal (zoals elk team) trachtend te evenaren. Frivoliteiten kunnen we achteraf nog zien. Iemand die op de rechtse flank speelt met ne rechtse poot kan ook in een teruglopen met rechts naar buiten tackelen. We hoeven daar toch geen Mercator projectie op los te laten? Met links tackelen gebeurt op rechts met gestrekt been in een poging de bal over de achterlijn te duwen met gigantisch risico op penal. Hetgeen gebeurde. Op rechts, met links defensief, naar binnen tackelen is helemaal uit den boze, tenzij het ganse team overloopt van zelfvertrouwen, haha. (hetgeen niet gebeurde deze match – ik bedoel de tackle).
Soit. Links is daar waar uw duim rechts staat.

Zeer vermeldenswaardig vandaag is nogmaals de klasse van Robin. Net als je denkt in een loop, standbeen lezend, “dit is mijn bal” tikt Robin de bal binnen. Prachtig. OK, Robin speelt in een dribbel voorin zijn bal soms kwijt, eigen aan en frequent discussie waardig, maar das voorin…
Met drie vanachter? Ik ben daar nooit voorstander van geweest. Geef mij maar den oubollige 4-4-2.

De wereld evolueert. Ik weet het. Niet eens zo lang geleden kenden we ladie die, mansjester unietet en de boek van de drei suizes (3 Suisses).

lenz

Geen match vandaag is geen/een uitleg. Klopt, ware het niet dat we op vrijdag op naam van GB telefoon kregen van Tom. Of we wilden meestappen in het project van Vrijheid Zolder. Eenieder kan dit project beoordelen via de nodige gangbare structuren, bijkomend waarneembaar oppe nodige kanalen.

GB is een Eversel club. Menigeen zien dat zo. Anderen zien dat misschien anders? Ikzelf ben van oordeel dat ik na 2002 meer dan mijn werk deed (bijna 18 jaar) en bijgevolg me niet ga moeien. Wie een andere mening heeft: sta op en zeg uw gedacht. GB was gedaan in 2002, ma ge moet spelers hebben die er willen voor gaan. (en kar trekkers) -interludium ‘k zal nooit vergeten dat aan de tafel van ‘de gebuisde trainers’ in Oostham bij Marina in café Posthoorn, het bijna een jaar duurde eerdat het gezellige genootschap doorhad dat ikzelf nooit trainde… (en daar zaten “namen” tussen) Ze gaan nu zeggen van wel, ma haha. Leuk!

Baar en Benji, en Luc zijn algemene toppers in context GB. Ja, ik weet het, daar wordt mee gelachen. Da mag, ma toch…
Vraag is: wie lacht daar mee? Het antwoord betreft onbetrouwbare prullenmannen, want wie echt met de zaken bezig is herkent de voetballers.

Los daarvan: wat nemen we waar.

Bijvoorbeeld Sarajevo. Ja ik zag de film onlangs. “Sarajevo is een Oostenrijkse tv-film uit 2014 en gaat over het onderzoek naar de moord op Frans Ferdinand van Oostenrijk wat de aanleiding was voor WOI “. Set-up? Oordeel zelf. WOI is dan weer de aanleiding voor WOII waardoor we Amerikaanse muziek invloed kende, chocolat en wat weet ik veel. Tot spijt van wie het benijdt ‘damerikanen’ stuurden onze welvaart. (Marshall plan oa)

Al chance hebben we youtube om ’t één en ander te bewijzen. Drive in movie 1992 Club 9: op en top Amerikaans.
Niks mis mee. Thans anders?
Yep, Bruce Springsteen.

Pagina's