FC Moderne - G.B.

VERLOREN

Tal van verklaringen brengen echter weinig zode aan de dijk. Er werd verloren. Simpel. Was de nederlaag te vermijden? Jazeker. Was een gelijkspel juist geweest? Jazeker. Werd er verdiend verloren? Jazeker: 1 goal minder dan de tegenstander, haha. Winnen doen we samen, dus verliezen ook dan maar zeker?

Op een klein veldje ging de match zeer intensief van start en er bleef tempo in tot aan de rust. De 0-1 was zeker niet onverdiend. Klungelen in de passing was aan weerszijden een bikke aan de orde. Immers op een klein veld moet een diepere bal 100% juist zijn, zoniet is ‘m voor “iemand anders”. De 0-1 bewees deze theorie. Een bal die “aankwam”, knap afgewerkt door MK. Dezelfde MK drukte wat later knap af en een leuke zwieperbal viel achter op de kruising. Een niet alledaags fraai effect op een bal, normaliter waarneembar tijdens CL matchen op televisie. Om het effect op een bal vakkundig te beoordelen verkiezen we voor elke voetballer een bijkomende biljart hobby boven ping-pong.

Zonder uitgesproken missers voorin te kunnen aankaarten was gerust een grotere scoringskloof mogelijk. Zeker gezien de beperktere mogelijkheden aan de overzijde. Centraal achterin hadden we de match onder controle. Goei match van deze gastspeler. Uiteraard flink geholpen door de traditionele superbacks GB: Marnick en Nick. (niet toevallig vandaag de top in het mvdm gebeuren)

Hoewel GB deze zaterdag op verplaatsing speelde vroeg de tegenpartij “last minut” of iemand van ons wilde fluiten. T1 nam deze taak op zich. Anders dan dat er vandaag op TV wordt gefloten via een “farizeeër en tollenaars techniek”, met de toepassing van de letter der reglementering hoog in het vaandel, floot T1 vandaag vooral in de geest van de wedstrijd: het voetbalspel op zich primeert. Eigen aan bepaalde spelers is dan dat men die geest van het spel test en wil verruimen, haha. In de tweede helft werd het daarom ietwat minder eenvoudig, maar de wedstrijdleiding voltooide met brio de match. En vooral: de bal bleef rollen… De tweede helft bleek de opponent iets sterker dan het GB team en scoorde 2x. Centraal op het middenveld krijgt GB een vrije trap tegen. Niemand, maar dan ook niemand gaat voor de bal staan om te zien hoe het zit met de opstelling in eigen rangen. In een leuke spontane vrije sfeer, “ja er is wel wat wind, maar laat ons vooral genieten van de lentezon”, bewonderde men de traptechniek van de tegenpartij. Een afgemeten “vrije trap/sublieme dieptepass” bereikte een vrijstaande man in de baklijn van GB en 1-1 was een feit. Het moment van de match had kunnen zijn: Steven M. die voor mijne neus 4 man in de wind zette aan de zijlijn. (waarvan er 2 waren teruggekomen, dus eigenlijk 6). Echter de passing die erop volgde bereikte niemand: dus streng gezegd een 0 actie. Op zichzelf een zeer knappe actie, doch zonder rendement….

Er werd door beide partijen sterk gestreden. De opbouw van GB was bij momenten eerder chaotisch. Langs de zijlijn tekende men al voor een gelijkspel. Bij de tegenpartij lukte de opbouw wat beter en een diepte bal op een flank voorin geraakte in de 16 en er volgde na wat geharrewar een schot op goal. De GB goalie koos voor een voetreflex waarbij het been een meter korter bleek dan gewenst: 2-1. Op het laatst wenkte met beide armen de 2-2. Helaas, een vrije kopkans resulteerde in een strakke kopbal recht oppe keeper z’n borst in ’t midden van de goal… Verliezen is nooit prettig, doch op het terras na de match zat de sfeer er terug wat in en liep niemand er wat verloren bij.